Onlangs heeft Parksjtad in Transitie het boek Mirabelles Voedselbos in de verkoop catalogus opgenomen. Het boek Mirabelles Voedselbos is oorspronkelijk geschreven in het Roemeens en vertaald naar het Engels. In nauw contact met de schrijfster heeft Louise het vanuit het Engels naar het Nederlands vertaald.
Artikel door Anouk Kern
Soms voel je diep van binnen, dat je graag iemand wilt ontmoeten. Misschien weet je niet precies wat het is, maar ergens lonkt inspiratie. Zo ontmoette ik Louise van Luijk tijdens het vrijwilligen in het kinderdorp van het Living Village festival, een paar jaar geleden. Ze vertelde destijds over haar woonplek, een stuk natuur in Noord-Limburg, waar vruchtbare plannen ontstaan. Ik volg al een tijdje haar verhalen over ecoholisme, het wekelijkse bosschooltje, waar volwassenen en kinderen het leven buiten delen met elkaar.
Deze winter ging ik op bezoek bij haar woonplek, waar ze samen met haar gezin, andere gezinnen en betrokkenen investeert om meer in verbinding met de aarde te leven & waar ze een voedselbos in aanleg creëren. Waar bloembolletjes uit de aarde steken en de winter goed voelbaar is. Welkom in Melderslo, we zijn in Noord Limburg.
Bij aankomst laat Louise me zien waar ze momenteel met haar gezin woont, een tijdelijke stacaravan. Vlak daarnaast de plek waar het huis voor de familie gebouwd zal worden van natuurlijke materialen. Waarbij een drietal gezinnen kiezen de huizen één voor één, samen te bouwen, zodat er tijd is om echt aanwezig te zijn voor de kinderen en de andere volwassenen gericht bezig zijn met de bouw.
We maken een rondleiding op het landgoed, de eerste bloembollen die in de grond staan, de aanleg van een kruidentuin & de prachtige wilgenbomen die een geschenk zijn om de bodem weer te herstellen. Vergunningen voor het wonen zijn in proces en het samen leven vergt heldere communicatie en (zelf)reflectie.
Haar verhaal inspireert evenals het verhaal van ’Mirabelle’s Voedselbos’, waar Louise de Nederlandse vertaling van heeft gecreëerd met hulp van donaties. Louise herinnert me eraan hoe deze creaties tot stand komen, namelijk door je dromen te delen met je omgeving.
Om aangeleerde overtuigingen van onderlinge competitie, te transformeren naar een innerlijke overtuiging dat wij aardebewoners mogen samenwerken. Dat hulp vragen mag en ervoor zorgt dat ideeën kunnen stromen. Net zoals in de natuur alle elementen nodig zijn voor de balans en een functie hebben. Om ook de aarde aan onze kinderen en kleinkinderen over te dragen.
Het ontvangst werd nog warmer toen ik welkom was in de prachtige Yurt. De brandende houtkachel lijkt het innerlijk vuur te wekken. In een gesprek over innerlijk werk, komt bij Louise Permacultuur telkens terug. Dat je vanuit permacultuur ook kan kijken naar je sociale leven, waarbij je innerlijke wereld en jij zelf, de centrum zone zijn. Self care is Earth care, herhaalt Louise regelmatig. Vanuit daar kunnen we ook contact leggen met anderen en creëren wat we vanuit ons diepste wezen willen. Om vanuit je eigen essentie te kunnen leven, is een goed zicht op hoe je jezelf voedt belangrijk. En daarbij ook of je je sociale omgeving als voedend ervaart.
Zoals Louise het aan mij vroeg, vraag ik het graag aan anderen; ’Hoe voed jij jezelf?’, ’Voelt je huis bezield?’, ’Welke betekenis hebben de spullen in je huis?’, ’Welk gevoel krijg je als je de keukenkastjes openmaakt?’ & ’Voel je je gevoed in je sociale contacten die je hebt?’
Vragen om in de winter eens goed voor te gaan zitten.
Ik ben verrast door de rijkdom aan activiteiten die Louise en haar gezin organiseren onder de naam Vruchtbaar. Maar vooral door eraan herinnerd te worden aan samen bouwen en ideeën (zaden) te delen.
Verder begeleidt Louise vrouwen en hun partner tijdens de zwangerschap, de bevalling en het proces daarna. Momenteel schrijft Louise aan haar online cursus ecoholisme, zorgt ze samen met haar man Arno voor natuurbeleving voor jong en oud in de vorm van workshops en willen zij mensen inspireren met alles wat te maken heeft met Holistisch leven; in en met de natuur. Op de website van Louise vind je meer informatie: vruchtbaar.org.
Ik wens iedereen toe om deze winter naar binnen te kijken. Het lijkt zo stil buiten, maar de aarde verzamelt alle kracht om straks weer tot bloei te komen. Een vruchtbaar nieuw jaar.
Lieve wintergroet, Anouk